Bart van Rooij
Re: Bart van Rooij
'Lekker dan, nou ziet iederéén opeens het genie Bart van Rooij'
Door Frank Heinen
Van een enkele geweldige schrijver ben je de enige lezer. Je hebt ’m ooit ontdekt, God weet hoe – waarschijnlijk is er een keer een boek van die specifieke schrijver in je tas gewaaid toen je langs de bibliotheek liep – en sindsdien hou je onvoorwaardelijk van hem. Verder kent niemand hem, die schrijver. Hij publiceert in betrekkelijke anonimiteit. Twee vriendelijk bedoelde flutstukjes in de regionale krant, tienminutengesprek met de analfabete presentator bij RTV Havelte en dat was het dan weer, qua aandacht, voor een meesterwerk waar drie jaar onafgebroken op geploeterd is.
‘Waarom kap je er niet mee?’, vragen ze bij de uitgeverij, waar de ene publiciteitsmedewerker na de andere overspannen vertrekt, omdat het onmogelijk blijkt om de boeken van de geweldige schrijver aan de man te brengen.
En de geweldige schrijver antwoordt: ‘Ik schrijf voor die ene lezer die het snapt.’
En die ene lezer (ik dus) weet dat vroeg of laat (meestal laat) het geweldige aan de schrijver ook anderen zal gaan opvallen. Dat er vijfsterrenrecensies zullen volgen, en bestsellers en tv-specials en een Nobelprijs, dan zal die ene lezer (nog steeds ik) stoppen met lezen.
Elf maanden was Bart van Rooij mijn geweldige schrijver. Bijna niemand kende Bart van Rooij. Niet echt een voetbalnaam, Bart van Rooij. Verse broodjes en sappies van Bart van Rooij, dat kan. Meesterhovenier Bart van Rooij – ook goed. Staatssecretaris Bart van Rooij desnoods: prima. Maar: ‘een weergaloze solo van Bart van Rooij’? ‘Hoogtepunt van de wedstrijd tegen Atlético Madrid was de akka 3000 van Bart van Rooij’? Is een hoop fantasie voor nodig.
Daarom was dat moment vorig jaar ook zo vervreemdend, toen Bart van Rooij in de bekerwedstrijd tegen Roda JC de bal kreeg en aan een van zijn sprints voorwaarts begon. Tegen de tijd dat hij halverwege de andere helft was, keek hij op en legde aan voor een voorzet. In een volmaakte samenwerking van wind en mazzel zeilde de bal over de doelman met de onpraktische naam Bucker.
'Ik zag het direct. Dit was iemand met vista, een menselijke e-scooter met een penseel als rechtervoet'
Alleraardigst gelukje, dacht iedereen, een rechtsback met een broodjeszakennaam, tijdelijk opgetild door de storm en neergesmeten in het centrum van de aandacht. Zelfs Bart van Rooij zelf – een jongen met een studentikoos hoofd, Cara Delevingne-wenkbrauwen en het accent van iemand die zijn halve leven ondersteboven in de Waal heeft liggen weken – durfde niet te beweren dat het allemaal zo was bedoeld.
Maar dat wás wel zo. Ik zag het direct. Dit was iemand met vista, een menselijke e-scooter met een penseel als rechtervoet. Zijn naam was dan misschien Bart van Rooij, zijn spel was Bartolomei di Royo.
Tot die tijd had ik mezelf verbonden aan Barts goede vriend Dirk Proper, maar die viel te veel op. Zelfs wie met zijn rug naar het veld stond, kon zien dat Proper een pocket-Pirlo was, de volgende Jerdy Schouten. Voor je het wist, stond zo’n jongen op een groot toernooi naast Frenkie de Jong, en dan was het allemaal voor niks geweest. Mijn Bart-fascinatie was een kwestie van bijtijds doorschakelen, in de overtuiging dat ik hem voor mezelf zou kunnen houden, zonder hem ooit te hoeven delen met trendgevoelige zulthoofden met een fatbike onder hun kont en een padelracket op de rug. Maandenlang bouwde ik mijn Bart van Rooij-obsessie uit. Kijk, mopperde ik, als ik hem op televisie zag opstomen en een pass tussen de linies zag geven, daar stoomt-ie weer op, en daar geeft-ie weer zo’n pass tussen de linies. Typisch Bart. En geen mens die het ziet!
'Sinds die ene solo op Old Trafford, langs een half miljard aan mislukte aankopen, is Bart van Rooij plots Baaaart vén Roejjj, de Cafu van Escharen'
Afijn, die tijd is voorbij. Sinds 25 september 2024 is Bart van Rooij niet meer van mij, en ook niet meer van Nijmegen, of Enschede, of van Rutger Kattenpoel Oude Heerink, de vrolijke kletsmajoor die twee weken terug bij ESPN beweerde dat Bart van Rooij de enige was die bij Manchester United mee zou kunnen, en die deze week een Bart van Rooij-tattoo laat zetten om die geslaagde observatie te vieren. Sinds die ene solo op Old Trafford, langs een half miljard aan mislukte aankopen, is Bart van Rooij plots Baaaart vén Roejjj, de Cafu van Escharen. Plotseling wordt hij week in, week uit geprezen om zijn spelinzicht, de wijze waarop hij internationale topspelers liquideert en naar voren draaft als iemand met een redeloos vertrouwen in de toekomst. Plots is Bart van Rooij van iedereen. Over een week of twee verwacht ik de eerste berichten in de Madrileense sportkranten waarin Bart wordt genoemd als ‘droomopvolger’ van de dit weekend zwaar geblesseerd geraakte Real-back Carvajal. Tegen die tijd juich ik zelf inmiddels voor een nieuwe Bart, top secret, een geniale voetballer, voor mij alleen.
Door Frank Heinen
Van een enkele geweldige schrijver ben je de enige lezer. Je hebt ’m ooit ontdekt, God weet hoe – waarschijnlijk is er een keer een boek van die specifieke schrijver in je tas gewaaid toen je langs de bibliotheek liep – en sindsdien hou je onvoorwaardelijk van hem. Verder kent niemand hem, die schrijver. Hij publiceert in betrekkelijke anonimiteit. Twee vriendelijk bedoelde flutstukjes in de regionale krant, tienminutengesprek met de analfabete presentator bij RTV Havelte en dat was het dan weer, qua aandacht, voor een meesterwerk waar drie jaar onafgebroken op geploeterd is.
‘Waarom kap je er niet mee?’, vragen ze bij de uitgeverij, waar de ene publiciteitsmedewerker na de andere overspannen vertrekt, omdat het onmogelijk blijkt om de boeken van de geweldige schrijver aan de man te brengen.
En de geweldige schrijver antwoordt: ‘Ik schrijf voor die ene lezer die het snapt.’
En die ene lezer (ik dus) weet dat vroeg of laat (meestal laat) het geweldige aan de schrijver ook anderen zal gaan opvallen. Dat er vijfsterrenrecensies zullen volgen, en bestsellers en tv-specials en een Nobelprijs, dan zal die ene lezer (nog steeds ik) stoppen met lezen.
Elf maanden was Bart van Rooij mijn geweldige schrijver. Bijna niemand kende Bart van Rooij. Niet echt een voetbalnaam, Bart van Rooij. Verse broodjes en sappies van Bart van Rooij, dat kan. Meesterhovenier Bart van Rooij – ook goed. Staatssecretaris Bart van Rooij desnoods: prima. Maar: ‘een weergaloze solo van Bart van Rooij’? ‘Hoogtepunt van de wedstrijd tegen Atlético Madrid was de akka 3000 van Bart van Rooij’? Is een hoop fantasie voor nodig.
Daarom was dat moment vorig jaar ook zo vervreemdend, toen Bart van Rooij in de bekerwedstrijd tegen Roda JC de bal kreeg en aan een van zijn sprints voorwaarts begon. Tegen de tijd dat hij halverwege de andere helft was, keek hij op en legde aan voor een voorzet. In een volmaakte samenwerking van wind en mazzel zeilde de bal over de doelman met de onpraktische naam Bucker.
'Ik zag het direct. Dit was iemand met vista, een menselijke e-scooter met een penseel als rechtervoet'
Alleraardigst gelukje, dacht iedereen, een rechtsback met een broodjeszakennaam, tijdelijk opgetild door de storm en neergesmeten in het centrum van de aandacht. Zelfs Bart van Rooij zelf – een jongen met een studentikoos hoofd, Cara Delevingne-wenkbrauwen en het accent van iemand die zijn halve leven ondersteboven in de Waal heeft liggen weken – durfde niet te beweren dat het allemaal zo was bedoeld.
Maar dat wás wel zo. Ik zag het direct. Dit was iemand met vista, een menselijke e-scooter met een penseel als rechtervoet. Zijn naam was dan misschien Bart van Rooij, zijn spel was Bartolomei di Royo.
Tot die tijd had ik mezelf verbonden aan Barts goede vriend Dirk Proper, maar die viel te veel op. Zelfs wie met zijn rug naar het veld stond, kon zien dat Proper een pocket-Pirlo was, de volgende Jerdy Schouten. Voor je het wist, stond zo’n jongen op een groot toernooi naast Frenkie de Jong, en dan was het allemaal voor niks geweest. Mijn Bart-fascinatie was een kwestie van bijtijds doorschakelen, in de overtuiging dat ik hem voor mezelf zou kunnen houden, zonder hem ooit te hoeven delen met trendgevoelige zulthoofden met een fatbike onder hun kont en een padelracket op de rug. Maandenlang bouwde ik mijn Bart van Rooij-obsessie uit. Kijk, mopperde ik, als ik hem op televisie zag opstomen en een pass tussen de linies zag geven, daar stoomt-ie weer op, en daar geeft-ie weer zo’n pass tussen de linies. Typisch Bart. En geen mens die het ziet!
'Sinds die ene solo op Old Trafford, langs een half miljard aan mislukte aankopen, is Bart van Rooij plots Baaaart vén Roejjj, de Cafu van Escharen'
Afijn, die tijd is voorbij. Sinds 25 september 2024 is Bart van Rooij niet meer van mij, en ook niet meer van Nijmegen, of Enschede, of van Rutger Kattenpoel Oude Heerink, de vrolijke kletsmajoor die twee weken terug bij ESPN beweerde dat Bart van Rooij de enige was die bij Manchester United mee zou kunnen, en die deze week een Bart van Rooij-tattoo laat zetten om die geslaagde observatie te vieren. Sinds die ene solo op Old Trafford, langs een half miljard aan mislukte aankopen, is Bart van Rooij plots Baaaart vén Roejjj, de Cafu van Escharen. Plotseling wordt hij week in, week uit geprezen om zijn spelinzicht, de wijze waarop hij internationale topspelers liquideert en naar voren draaft als iemand met een redeloos vertrouwen in de toekomst. Plots is Bart van Rooij van iedereen. Over een week of twee verwacht ik de eerste berichten in de Madrileense sportkranten waarin Bart wordt genoemd als ‘droomopvolger’ van de dit weekend zwaar geblesseerd geraakte Real-back Carvajal. Tegen die tijd juich ik zelf inmiddels voor een nieuwe Bart, top secret, een geniale voetballer, voor mij alleen.
Re: Bart van Rooij
Frank Heinen . Als ik Bart was zou ik deze inlijsten
- Bottendaal
- Berichten: 15889
- Lid geworden op: vr 31 aug 2012, 09:26
- Contacteer:
Re: Bart van Rooij
Heer-lijk!
- Ron Delgado
- Berichten: 4472
- Lid geworden op: di 05 jun 2007, 09:33
- Contacteer:
Re: Bart van Rooij
Zijn goal tegen, ook al, Roda JC in de play-offs was ook werelds. In de kruising, zo op de pantoffel, na een prachtige lange pass, met 1500 diehards op de tribune, die ineens de promotie aan de horizon zagen opdoemen.
Get up! Stay on the scene.
- Bottendaal
- Berichten: 15889
- Lid geworden op: vr 31 aug 2012, 09:26
- Contacteer:
Re: Bart van Rooij
Dat was ook fantastisch ja!Ron Delgado schreef: ↑di 08 okt 2024, 09:58Zijn goal tegen, ook al, Roda JC in de play-offs was ook werelds. In de kruising, zo op de pantoffel, na een prachtige lange pass, met 1500 diehards op de tribune, die ineens de promotie aan de horizon zagen opdoemen.
Die corona wedstrijden op 10 stoeltjes van elkaar…
Re: Bart van Rooij
Schitterend inderdaad, prachtige ode!
Sticks and stones may break my bones, but there will always be something to offend a feminist.
Re: Bart van Rooij
Bartolomei di Royo...
Re: Bart van Rooij
Heeft een doorverkoop percentage in zijn contract staan
Re: Bart van Rooij
Was gisteren in het stadion, netjes van hem
"I was raised outta steel, here in the swamps of Nijmegen.’ (Springsteen 2024)
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten