De bekende voetbalanalist Johan Derksen zei het al in 2007: Vincent Paes is veel te beschaafd en vriendelijk om te slagen als voorzitter bij NEC. Derksen kreeg gelijk: in 2008 stopte Paes bij de Nijmeegse voetbalclub, na slechts twee jaar van voorzitterschap. Hoe is het nu met hem?
https://www.gelderlander.nl/nijmegen-e- ... ~a27bd1be/
Het was de tijd van gouden bergen en dure aankopen. Namen als Andrzej Niedzielan en een jonge Edgar Barreto werden voor miljoenen De Goffert binnengehengeld. NEC moest en zou een subtopper in de eredivisie worden. Onder de charismatische coach Mario Been leek dat ook te lukken: na een miraculeuze reeks van overwinningen wist NEC in 2008 Europees voetbal veilig te stellen. Heel Nederland hield even van de Nijmeegse ploeg.
Achter de schermen viel echter het ene financiële lijk na het andere uit de kast. Op dat moment stapte Vincent Paes wel in als voorzitter van NEC, nadat de markante Hans van Delft plaatsmaakte voor een nieuwe wind. Het werd allesbehalve een succes.
,,Bestuurlijk gezien was het een chaos”, kijkt Paes terug. ,,Er waren verschillende investeerdersclubjes, meerdere bestuurslagen en allemaal belangen die tegen elkaar opboksten.” Zijn ideeën om te vernieuwen stuitten op weerstand. ,,Jarenlang werd er met geld gesmeten zonder dat daar bijvoorbeeld transferinkomsten tegenover stonden.”
Die cultuur veranderen, bleek moeilijk. Te moeilijk, want na twee jaar hield hij de eer aan zichzelf. ,,Ik werd tegengewerkt en dan is het eigenlijk klaar. Het was een wespennest. Niemand is groter dan de club”, zegt hij. Maar bij zijn afscheid schreef de club wel voor het eerst in jaren weer zwarte cijfers.
Rancuneus is hij allerminst. ,,Dat past niet bij me. Je maakt keuzes, leert daarvan en moet vooral geen spijt hebben. Ik ga nu nog gewoon naar NEC kijken en zit met een vriend op de Hazenkamptribune.”
Na zijn vertrek uit de Goffert stelde Paes zichzelf de vraag wat hij wilde doen. In 2002 had hij zijn derde generatie familiebedrijf al verkocht, financieel hoefde hij zich geen zorgen te maken. ,,Toen wilde ik mijn maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen”, legt hij uit. ,,Ik heb een aantal projecten in Afrika opgepakt waar ik met een compagnon al sinds de jaren 90 mee bezig ben.”
Biodiesel maken uit biomassa, was daar een voorbeeld van. ,,Dat zijn projecten die soms vijftien jaar duren, alleen al vanwege de bureaucratie.” Uiteindelijk werd het niets met de biodiesel. ,,Maar we probeerden andere dingen. Zonnepanelen aanleggen bijvoorbeeld.”
Na jaren van testen, reizen naar Afrika en investeren werd het een vakantiepark op Zanzibar met verschillende lodges die geïnteresseerden voor zo’n 130.000 euro kunnen kopen. ,,We bieden dan alle service aan. Onderhoud van de huisjes, financiële administratie en verhuur. Iemand kan acht weken gratis gebruik maken van zijn vakantielodge en wij verhuren het de rest van het jaar.”
Het lijkt een aantrekkelijke investering voor Paes, maar dat is niet zo. ,,We doen dit niet om rijk te worden en kunnen natuurlijk zelf ook gebruik maken van de lodges. Maar het is goed om daar mee te helpen, er gewoon te zijn. En het is belangrijk dat je dingen doet die je leuk vindt. Als je het kunt combineren met een beetje geld verdienen dan is dat perfect natuurlijk.”
Afrika dus. ,,Dit continent heeft een bepaalde vriendelijkheid. Ik word er altijd vrolijk van. Het ademt energie. We hebben erover gedacht om daar te gaan wonen, maar vanwege de kinderen en ons bedrijf hebben we dat toen niet gedaan.”
Paes en zijn vrouw Esther hebben samen vier kinderen. Zoon Maarten (23) verdedigt in de eredivisie het doel bij FC Utrecht, dochter Anne Sophie( 21 jaar) studeert rechten in Amsterdam en zonen Diederik en Sebastiaan (27 en 26 jaar) werken in de commerciële sector. ,,Het is natuurlijk heel fijn dat ze goed terecht zijn gekomen”, zegt Paes. En dan blijft er tijd over om kleine baantjes te combineren.
Paes was jaren voorzitter van diverse Raden van Toezicht: Sportfondsen Nijmegen, Studentenhuisvesting en de St. Maartenskliniek. Maar behalve voor al die nevenfuncties neemt de voormalig topondernemer vooral tijd om leuke dingen te doen. Sporten, muziek maken. ,,Ik ben al meer dan 35 jaar dirigent bij diverse koren. Ook wilde ik ooit piano studeren aan het conservatorium, dus dat instrument bespeel ik ook graag. Ik heb een opleiding gedaan tot yogadocent en geef alweer zo’n negen jaar yogales.”
Yoga en ondernemen, past dat wel bij elkaar? ,,Tegenwoordig gaat het in bedrijven over veiligheid in de boardroom, balans, authenticiteit. Hele logische zaken eigenlijk. Het gaat om de manier waarop je als mensen samenwerkt met elkaar. Zweverig hoeft het dus ook niet te worden.”
,,Bovendien”, gaat Paes verder, ,,ben ik geen ‘hokjesplaatser’. Vroeger gooide ik na het werk mijn pak uit en trok een spijkerbroek aan, maar je moet je niet anders gedragen dan je bent. Ik vind het belangrijk hoe je met mensen omgaat.”
Het leven lacht Paes toe op zijn zestigste. Negatief terugkijken doet hij nooit. ,,Je kunt simpel denken: bij een kruising ging ik twee keer linksaf maar dat beviel me helemaal niet, dan ga je toch iets anders proberen en de volgende keer rechtsaf?”