in Memoriam

[E.B]

De derby.

[Gerard Lopez]

RIP Derby

[Johnny]

RIP B2

[zoete aardbei]

RIP Derby

[DJTEEF!]

RIP Derby

Woohoo!

[jackkreta]

RIP Steve Albini

EPA
Producer vond hij een stom woord, opnametechnicus was hij. Volgens critici een geluidshooligan, maar punk- en rockbands zwoeren bij zijn rauwe klankvertalingen.
MENNO POT
In 1992 broedde Kurt Cobain op de volgende stap van zijn band Nirvana. Met hun hitalbum Nevermind (1991) had de grunge-groep uit Seattle de muur tussen 'alternatief' en 'main-stream' omver weten te trekken, door punkachtige songs toegankelijk en poppy te laten produceren.

Op het nieuwe album, dat In Utero zou gaan heten, moest dat anders: het moest rauw en hard, de fans moesten op de proef worden gesteld en bij voorkeur deels verjaagd worden.

Een band die dát wilde, moest bij Steve Albini zijn, de producer die geen producer genoemd wilde worden, maar gewoon recording engineer: opnametechnicus. Hij 'produceerde' niks, vond hij, maar legde slechts vast - analoog, 'eerlijk' en recht voor zijn raap. Nirvana's platenlabel schrok zich rot en liet In Utero (1993) iets bijschaven voor verschijning.

31 jaar ná de beroemdste van zijn duizenden opnameklussen, overleed Albini dinsdag onverwachts aan een hartaanval, 'thuis' in zijn studio Electrical Audio in Chicago.

Albini was 61 en nog dagelijks actief in de studio, ook als muzikant. Van zijn noiserockband Shellac, waarvan hij zanger en gitarist was, ligt een nieuw studioalbum klaar: To All Trains, dat op 17 mei verschijnt. De band zou deze zomer op tournee gaan in Europa.

Als tiener in Missoula, in de staat Montana, werd Albini gegrepen door de dwarse punk van The Ramones, Sex Pistols, Pere Ubu en Devo, maar ook door de Nederlandse kraakpunkband The Ex, van wie hij groot fan was.

Hij speelde in talloze bands, waarvan er twee mondiale underground- faam verwierven: Big Black (1981-1987) en Shellac (1992-2024). Vooral het metalige, industriële geweld van Big Black, met Albini als woeste gitaarbewerker, is nog altijd invloedrijk in de punk, industrial en alternatieve metal van vandaag de dag.

Tegen de tijd dat Shellacs debuutalbum At Action Park uitkwam in 1994, was Albini beroemder als opnameleider dan als muzikant. Hij vond dat rock lawaaiig en rudimentair moest klinken: versterkers mochten brullen en bekkens klinken als een op de keukenvloer kletterende bestekla.

Het debuutalbum van de Pixies, Surfer Rosa (1988), was zijn doorbraak. Pod (1990) van The Breeders en Rid of Me (1993) van PJ Harvey bezegelden zijn faam. Kurt Cobain luisterde en wist genoeg.

Na Nirvana zweeg Albini's telefoon nog maar zelden. De Led Zeppelin-veteranen Jimmy Page en Robert Plant wilden dat hun eerste album als duo, No Quarter (1994), eigentijds rauw klonk: Albini! Nirvana-epigoon Bush wilde óók een In Utero: Albini nam hun Razorblade Suitcase (1996) op.

Toch bleef Albini principieel benaderbaar en betaalbaar voor 'kleine' bands en beginnende artiesten: Mogwai, Godspeed You! Black Emperor of, heel wat anders, Joanna Newsom. Ze betaalden alleen zijn billijke studiotarief. Van eventuele miljoenenopbrengsten hoorde een opnametechnicus niet mee te profiteren, vond hij: producers die een hap uit de royaltyruif wilden, vond hij klootzakken.

Ja, inderdaad: klootzakken. Albini's doorbraak als opnameleider viel samen met zijn doorbraak als furieus criticaster van de muziekindustrie, een wereld van uitzuigers die op zijn expliciet gedebiteerde haat konden rekenen.

Het artikel The Problem with Music (1993) zou zijn beroemdste aanklacht tegen de muziekindustrie worden: een schuimbekkend betoog met rekenvoorbeelden, over hoe het geld van artiesten stelselmatig in verkeerde zakken verdween. Probeer bands als Big Black en Shellac niet op te zoeken op een platform als Spotify: Albini wilde niets van hun financiële model weten.

Controversieel was hij ook als studiovakman. Tegenover de aantrekkingskracht die hij uitoefende op rockmuzikanten met punkplannen, stond de afkeer van de vele critici die hem een geluidshooligan vonden, met zijn schuurpapier- en drilboorbewerking schuldig aan de verwoesting van sterke albums, zoals die van de Pixies, PJ Harvey en Nirvana.

Wie Steve Albini bezocht, ontmoette een rustige, voorkomende en humorvolle man, wars van poeha. Ik ervoer het eind 1999 toen ik in het kielzog van de Amsterdamse gitaarband Caesar naar Chicago toog om te kijken bij de opnamen van wat hun album Leaving Sparks (2000) zou worden, opgenomen bij Electrical Audio. Albini had de studio, een onopvallend gebouwtje aan de desolate Belmont Avenue, in 1997 laten bouwen.

Daar werkte hij, altijd gekleed in zijn zeegroene overall, een mok koffie met ahornsiroop binnen handbereik. Hij kroop over de vloer om microfoons minutieus op de juiste plek te plaatsen. Opnemen ging analoog, op tape; bewerken met schaar, lijm en tape-lasapparaat. Bands die langskwamen, mochten logeren in de gastenverblijven en werden liefdevol verzorgd.

's Avonds wachtten de administratie en de rekeningen: wie principieel weigert zijn marktwaarde te verzilveren, moet dat allemaal zelf doen. Ondertussen wilde hij best nog eens over Nirvana vertellen.

'Ik vergeet nooit dat iemand van hun platenlabel Geffen binnenliep met een enorme berg contracten en vrijwaringsverklaringen. Ik haat die flauwekul. Maar ik denk dat Nirvana voelde dat ik niet een bloedzuiger was die iets van ze moest.'

Die reputatie was hem heilig. Wie zijn fans op het volgende album eens flink aan het schrikken wilde maken, kon rekenen op Steve.
3X Steve Albini
• Songs About Fucking (1987). Album met Albini als zanger en gitarist van Big Black. Blauwdruk voor zijn stijl als opnametechnicus: een ritmesectie die in de badkamer lijkt opgenomen, tegen een continue muur van schurende noise.

• In Utero (1993), Nirvana's zwanenzang. Al bij het openingsakkoord van Serve the Servants, alsof een stellingkast vol pannen omvalt, is de bedoeling duidelijk: Albini presenteert het 'anti-Nevermind'.

• Leaving Sparks (2000) laat Albini's subtielere kant zien. Geen muur van lawaai, wél kenmerkende Albini-drums. Albini nam, behalve dit album van Caesar uit Amsterdam, ook albums op met de Nederlandse bands The Ex en Cords.

[softtail]

Rust in vrede steve(mijn favoriete opnametechnicus en muzikant shellac)

[Nummer 11]

Producer Dario G. (53) van de WK hit Carnaval de Paris (1998) overleden.

Voor mij het ultieme toernooi nummer. En nog steeds vaak te horen, ook in de Goffert.

[Tyson]

R.I.P Jan Bruijsten een geweldige goalie!

[P.]

R.I.P Jan Bruijsten een geweldige goalie!

Zeker!

[P.]

Vabdaag ook de uitvaart van Roy Meijers. Een van de grondleggers van de East-side.

[Curva]

Vabdaag ook de uitvaart van Roy Meijers. Een van de grondleggers van de East-side.

Rip Roy, ik was destijds een jong ventje. Roy lette altijd goed op en zorgde dat wij als jonge ventjes niet tussen de ellende verzeild raakte.
Roy bedankt en rest in peace.

[P.]

Vabdaag ook de uitvaart van Roy Meijers. Een van de grondleggers van de East-side.

Rip Roy, ik was destijds een jong ventje. Roy lette altijd goed op en zorgde dat wij als jonge ventjes niet tussen de ellende verzeild raakte.
Roy bedankt en rest in peace.

Mooie afvaardiging van de ouwe East-side in ieder geval.

[vak Oost]

Vabdaag ook de uitvaart van Roy Meijers. Een van de grondleggers van de East-side.

Rust zacht Roy ... inderdaad een prominent gezicht van de ouwe goffert & east side.

[Polleke]

Ik dacht ff dat dit ging over Biden.... maar hij is niet dood, hij ziet er alleen maar zo uit.

[burp]

RIP Roy

[Jandropzak]

https://www.youtube.com/watch?v=NrE8yv2Yv2s

Geweldig mooi, weer even geleden, Steve Harley-Cockney Rebel.

[vak Oost]

Oud-NEC-speler Cas Janssens is op 79-jarige leeftijd overleden.
De spits werd in het seizoen 1972-1973 namens de Nijmeegse club topscorer van de eredivisie.

https://www.gelderlander.nl/sport/oud-n ... ~a822c583/

Janssens is donderdag overleden in het Franse Nimes. Daar woonde de Brabander al tientallen jaren.
Hij zou volgende maand zijn 80ste verjaardag vieren.

Van 1970 tot 1973 speelde Janssens bij NEC. Hij was in 106 wedstrijden goed voor 37 doelpunten.
In zijn laatste seizoen in Nijmeegse dienst kroonde hij zich samen met Willy Brokamp van MVV (beiden 18 treffers)
tot topscorer van de eredivisie. NEC haalde toen ook de finale van de KNVB-beker, maar verloor daarin van NAC (2-0).

een grote NEC'er is heen gegaan, rip

[jackkreta]

RIP Cas.

Voetballen kon hij niet maar hij had een niet meer hier vertoonde tomeloze inzet wat veel vergoedde.

[Tyson]

RIP Cas Janssens

[Polleke]

Oud-NEC-speler Cas Janssens is op 79-jarige leeftijd overleden.
De spits werd in het seizoen 1972-1973 namens de Nijmeegse club topscorer van de eredivisie.

https://www.gelderlander.nl/sport/oud-n ... ~a822c583/

Janssens is donderdag overleden in het Franse Nimes. Daar woonde de Brabander al tientallen jaren.
Hij zou volgende maand zijn 80ste verjaardag vieren.

Van 1970 tot 1973 speelde Janssens bij NEC. Hij was in 106 wedstrijden goed voor 37 doelpunten.
In zijn laatste seizoen in Nijmeegse dienst kroonde hij zich samen met Willy Brokamp van MVV (beiden 18 treffers)
tot topscorer van de eredivisie. NEC haalde toen ook de finale van de KNVB-beker, maar verloor daarin van NAC (2-0).

een grote NEC'er is heen gegaan, rip

Ik hoop dat ze nog iets van een eerbetoon aan hem gaan doen bij bv de eerste thuiswedstrijd. Het is toch een van de eerste spelers die je opnoemd als je aan de historie van NEC denkt.

[T.I.G.O.]

Heb hem nog zien spelen, geweldenaar en totale gek binnen en buiten de lijnen!
Met die typische bakkebaarden
Mijn eerste held

[burp]

Oud-NEC-speler Cas Janssens is op 79-jarige leeftijd overleden.
De spits werd in het seizoen 1972-1973 namens de Nijmeegse club topscorer van de eredivisie.

https://www.gelderlander.nl/sport/oud-n ... ~a822c583/

Janssens is donderdag overleden in het Franse Nimes. Daar woonde de Brabander al tientallen jaren.
Hij zou volgende maand zijn 80ste verjaardag vieren.

Van 1970 tot 1973 speelde Janssens bij NEC. Hij was in 106 wedstrijden goed voor 37 doelpunten.
In zijn laatste seizoen in Nijmeegse dienst kroonde hij zich samen met Willy Brokamp van MVV (beiden 18 treffers)
tot topscorer van de eredivisie. NEC haalde toen ook de finale van de KNVB-beker, maar verloor daarin van NAC (2-0).

een grote NEC'er is heen gegaan, rip

Ik hoop dat ze nog iets van een eerbetoon aan hem gaan doen bij bv de eerste thuiswedstrijd. Het is toch een van de eerste spelers die je opnoemd als je aan de historie van NEC denkt.

Dat mag ik inderdaad wel hopen.
Is een van de allergrootste.

RIP

[vak Oost]

Tante Lien is niet meer, rip wieteke van dort

[Curva]

Tante Lien is niet meer, rip wieteke van dort

Voor de oudjes onder ons een legende